Sing when you’re winning!

“Waarom staan jullie toch altijd zo maf te zingen langs de kant?” Een vergelijkbare opmerking heeft een ieder van jullie vast wel eens gehoord van iemand die een keertje komt kijken. Het commentaar rept vaak over kinderachtige liedjes, of over dat de sporters zelf niet moeten zingen, maar dat de supporters dat behoren te doen. En ergens hebben de critici natuurlijk wel gelijk, want wat een enorm peuterspeelzaalgehalte heeft het zingen van liedjes langs de kant zeg! Misschien moeten we die energie steken in echte aanmoedigingen, op de persoon toegesneden aanwijzingen of ongeremd en ongestuurd juichen. Zoals het in vrijwel iedere andere sport gaat. Laat de toeschouwers maar zingen.

Ik was laatst bij de bekerwedstrijd van Dames 3 in Hart van Noord. De wedstrijd verliep moeizaam voor Dames 3, tegenstander Servia kon veel druk zetten. De liedjes die Dames 3 zingt zijn opbeurende liedjes voor als er een punt gescoord wordt. Na een scorende aanval, of na een succesvol blok. Toegegeven, zo lang er scores blijven, blijven ook de liedjes en blijft de sfeer. Maar zodra er punten worden verloren, stoppen de liedjes. In Engeland hebben voetbalsupporters daarvoor een liedje: “Sing when you’re winning, you only sing when you’re winning. Sing when you’re winning, you only sing when you’re winning!”

Zo gaat het over het algemeen bij teams van Majella. Zo lang het goed gaat heerst er een sfeer waarin gezongen wordt. Als het resultaat op het veld uitblijft, verandert het gezang in geroep. Uit frustratie geroepen “Máá Jèlll Láá!” waarvoor ik me eigenlijk altijd een beetje geneer. Machteloos in het spel en dan maar harder roepen. In plaats van de energie te steken in samen harder werken, of gezamenlijk in het veld tot een oplossing komen, roepen de wisselspelers die geen directe invloed hebben hun machteloosheid weg. Met slechts zelden een positief effect in het veld, omdat de moedeloosheid doorklinkt in de gebrulde tekst.

Nu is het niet alleen kommer en kwel natuurlijk met de liedjes. Het is namelijk wel zo dat, als het goed gaat en je ondersteunt dat met gezang, een tegenstander extra druk voelt. Even doorduwen, het team op de knieën dwingen. Hun gevoel van tekortkomen benadrukken en zelf excelleren. Krachtig overrompelen. Wat ook maakt dat we als spelers zelf staan te zingen en roepen is dat er zo weinig publiek is dat de kelen aan het werk zet. Die ondersteuning komt niet van buitenaf, dus dan maar zelf doen.

Hoe dan de kracht van het gezang waarborgen en de negatieve uitstraling beteugelen? Zingen als je voor staat en schijt hebben aan de kritiek? Of ook met een krachtig nummer komen als je achterstaat? Een methode van verbaal uiten die indruk maakt op een in een flow verkerende tegenstander? Of toch gewoon alle energie steken in keihard werken en kappen met de liedjes? Ik heb geen antwoord, maar ik daag iedereen uit om met een liedje te komen dat een op de winnende hand zijnde opponent uit evenwicht brengt. Met humor, of met steken onder water. Alles mag. Ik zie de reacties tegemoet!

Geschreven voor VC Majella